I denne boka har Sveinung samlet mange av de vitsene han har brukt på scenen oppigjennom. Her er forordet til boka:
 
Song, skjemt og alvor. Ingenting slår den kombinasjonen, spør du meg. Allereie då eg var 9 år, køyrde mamma meg rundt på små og store arrangementer over heile Haugalandet der eg leste stubbar av jærdiktaren Torvald Tu. Dette var humoristiske fortellingar om dagleglivet til bøndene, framført på jærdialekt. Heilt sidan den gong, har humor vore viktig for meg, både som soloartist og som songar i Nordic Tenors.
 
Ein gong etter ein konsert, kom det ei dame bort til meg. Eg stod og selde plater.
- Vil du kjøpa ein CD? spurde eg.
- Nei, sa ho. - Eg er ikkje noko begeistra for musikken din, men eg elskar vitsane dine.
Og slik blei «Vitseboka mi» til.